Definicja cyberprzemocy mówi, że jest to celowa forma przemocy z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych (poprzez Internet, ale także poprzez sms), wobec osoby lub grupy.
Rzeczywistość pokazuje, że dosyć często sprawca cyberprzemocy nie zdaje sobie sprawy z tego, że popełnił wykroczenie a jego czyn, określany przez niego żartem, może być wykroczeniem lub nawet przestępstwem.
Często młodzież komunikuje się używając “hejtów”, czyli komentarzy, które za zadanie mają sprawić komuś przykrość, a sam hejter czerpie z tego faktu przyjemność. Czasami zdarza się, że na pytanie: Dlaczego napisałeś taki przykry komentarz?, dziecko jest zdziwione pytaniem. W swoim działaniu nie widzi niczego niestosownego. Młodzież tak bardzo przyzwyczaiła się do bycia złośliwym w internetowej komunikacji, że przestaje być wobec siebie krytyczna. Hejtuje z przyzwyczajenia, ponieważ napisać coś trzeba, a nie wie co. Być złośliwym jest najłatwiej. Niczego to nie wnosi ale daje pozorne poczucie komunikacji, relacji, bycia ważnym.
Niestety hejtuje się łatwo, ale bycie ofiarą takich wpisów już nie jest tak prosto znosić. Bardzo często to co młodzież o sobie czyta w Internecie traktuje bardzo poważnie.
Tutaj bardzo ważna jest rola rodzica, który zauważa niebezpieczeństwo i szybko reaguje. Kluczowe jest, aby dziecko nie dawało się wciągnąć w wymianę internetowej agresji.
Urszula Łubianka
Nasza szkoła bierze udział w programie Laboratoria Przyszłości
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz