Nareszcie nastała tak długo wyczekiwana wiosna,
cały śnieg, który na pewno zbrzydł już każdemu, stopniał i ...
odsłonił pozostałości po wizytach ludzi w lesie – śmieci.
Leżą przy drogach, w rowach, na parkingach leśnych i innych miejscach
uczęszczanych przez odwiedzających las.
Ludziom dorosłym nierzadko zdarza się mówić jedno, a czynić drugie. Oczywistym jest na przykład fakt potępiania innych za zaśmiecanie lasu, bezmyślna ingerencję w jego prawa, brutalne zniszczenia. Chętnie i często o tym mówimy, potrafimy uzasadnić, dlaczego nie wolno tego robić. Tylko z naszym postępowaniem bywa inaczej. Najlepszym przykładem są śmieci w lesie. Skąd się tam biorą? Czyżby dzieci wyrzucały do lasu puszki po farbach olejnych, opakowania po smarach, dziurawe garnki, stare buty itp. A kto sprząta w lesie? Chyba częściej dzieci niż dorośli. Tymczasem w myśl Międzynarodowej Konwencji Praw Dziecka dzieciom powinniśmy dać to, co najlepsze i najpiękniejsze. A śmieci niech zbierają ci, co lubią śmiecić. Stosowne kary powinny "zmobilizować" niektórych dorosłych do normalnego myślenia. Dzieciom raczej wystarczyłyby obrazy smutnej rzeczywistości, by wiedziały, co jest brzydkie i czego czynić nie należy.
Alina Jakubowska
Dziewczyny z klasy 3a na prośbę zaprzyjaźnionego leśnika ruszyły w teren zaopatrzone w rękawiczki, worki, kamizelki odblaskowe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz